دربی دلاکاپیتاله؛ رم علیه لاتزیو

استادیوم المپیکو، قلب تپنده شهر رم، امروز بار دیگر میزبان یکی از حساس‌ترین جدال‌های فوتبال اروپا خواهد بود: دربی دلاکاپیتاله؛ رقابت دیرینه میان رم و لاتزیو. این مسابقه تنها یک دیدار فوتبالی نیست، بلکه آینه‌ای از شکاف‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی پایتخت ایتالیا به شمار می‌رود.

لاتزیو با هدایت مائوریتزیو ساری فصل را با دو شکست و یک پیروزی آغاز کرده، در حالی که رمِ جان‌پیرو گاسپرینی بدون شکست و با یک برد و دو مساوی جزو تیم‌های بالای جدول است. اما اهمیت دربی رم فراتر از نتایج لیگ است؛ ریشه‌های این جدال به سال ۱۹۲۷ بازمی‌گردد، زمانی که موسولینی برای ایجاد باشگاهی ملی‌گرا سه تیم شهر رم را ادغام کرد، اما لاتزیو حاضر به پیوستن نشد و استقلال خود را حفظ کرد. همین اتفاق، زمینه‌ساز دشمنی تاریخی و تقسیم هواداران به دو جبهه سیاسی و اجتماعی شد: لاتزیو با طرفداران راست‌گرا و نماد عقاب، و رم با پایگاه چپ‌گرای مردمی.

در طول تاریخ، رم برتری نسبی داشته و از ۱۸۵ تقابل پیشین ۶۹ بار برنده شده، در حالی که لاتزیو ۵۱ برد در کارنامه دارد و ۶۵ مسابقه هم مساوی شده است. خاطرات این دربی پر از لحظات به‌یادماندنی و تراژدی‌های تلخ است؛ از برد ۵-۱ رم در سال ۲۰۰۲ گرفته تا قهرمانی لاتزیو در فینال جام حذفی ۲۰۱۳. اما حوادث تلخی همچون مرگ وینچنزو پاپارلی هوادار لاتزیو در سال ۱۹۷۹ یا توقف بازی سال ۲۰۰۴ به دلیل درگیری، نشان می‌دهد چرا این جدال به «خشن‌ترین دربی ایتالیا» مشهور است.

امروز با حضور ۷۰ هزار تماشاگر در المپیکو، بار دیگر تاریخ و هیجان در هم می‌آمیزد. رم به دنبال تثبیت برتری تاریخی خود است و لاتزیو به امید پایان دادن به سه بازی بدون برد در دلاکاپیتاله به میدان می‌آید. دربی رم فقط درباره فوتبال نیست؛ این دیدار بیانگر هویت پایتخت ایتالیاست.